Çalışmaları hakkında bilgi veren emekli öğretmen Fahriye Seyhanlı, "Parkinson hastalığı, tansiyon, şeker bu hastalıklarla boğuşurken tabi gezmeye gidemiyorum sosyal bir faaliyet gösteremiyorum. Ben ne yaparım diye düşünüyordum dikişten, örgüden anlamıyordum arkadaşlarıma yelek başlatırdım atkı, çantalar bunları yavaş yavaş çoğaltmaya başladım eşe, dosta, akrabaya hediye ettim. Yazlıktaki evimizde sahilde gezerken taşların güzelliği çok hoşuma gitti. Orada bulduğum deniz kabuklarını boyamaya başladım. Onlardan çiçek böyle insan figürleri, hayvan figürleri yapmaya başladım, kabaklar boyadım. İnsan bu işleri yaparken hastalığını düşünmüyor, derdini düşünmüyor, hangi figürü yapsam, hangi motifi yapsam hadi spor yapıyorum diyorum, eğiliyorum, kalkıyorum. O harcadığım emek, yani dinlenmek bile istemiyorum eve geldiğimde. Onları değerlendirmek için çırpınıyorum ve geri dönüşüme katkı sağlıyorum " diye konuştu.
Boş zamanlarını, mutfakta atıklardan pano yaparak geçirdiğini belirten Seyhanlı,en büyük hayalinin ise yaptığı eşyaları satarak elde ettiği gelirle maddi durumu iyi olmayan öğrencilere burs vermek istediğini söyledi.
Duyuru
İnegöl Online mobil uygulaması güncellendi TIKLA HABERLER CEBİNE GELSİN
