Bonkörlüğe devam

İşin gerçeği Soma, Nazilli, Bursa ve Afyon maçlarından toplamda 7 puan bekliyordum. Bu beklentimin sebebi de bu takımlara karşı kadro olarak aynı ayarda görmemden kaynaklıydı. Soma deplasmanına zaten hocasız, moralsiz gittik. Nazilli’yi yendik. Bursaspor maçında bana göre galibiyeti kaçırdık. Afyon maçında ise kendi ayağımıza sıktık. Bu maçın önemini biz kadar maalesef sahadaki oyuncular idrak edemedi. Bizden bir tık iyi olan Ege ekibinin özellikle 2 golden sonra sahada şov yapmasına adeta izledik.
Yine bireysel basit hata golü yedikten sonra gardı düşen bir takım ve hala beklentiler içinde olduğumuz takım ruhu bir türlü gelmedi. Penaltı noktası üstünde topa vurma cesareti gösteremeyip o noktada paslaşan bir takım herhalde dünya üstünde yoktur. Sebebi belli; kapasitemiz belli. İçinde bulunduğumuz ruh halini anlatmaya gerek yok. Takım olarak Taşkın hocanın gelmesiyle birlikte bir nebze farkındalık oluştursakta bu yeterli olmadı.
Benim ve taraftarın ekstra işler beklediği oyuncular, bir türlü sazı ele almamaları da bu işin tuzu biberi oldu. Aslında konuşulacak çok fazla bir şey yok. Bu dereden, bu kadar balık çıkıyor ve biz kalan 7 maçtan en az 10 puan toplamalıyız. Kadro dışı kalan oyuncular dönerse bu ihtimal biraz artar. Başka türlü fantaziden öteye gidemez. Eleştiriler var.
2 oyuncunun affedilmesi ile ilgili. Bu işte duygusallığa yer yok. Kimsenin egosunu tribini çekecek halimizde yok. İnegölspor menfaati açısından her türlü karar alınabilir. Bizim bunları yargılama lüksümüz yok. İlerde gol atamıyoruz. Gelen her türlü pozisyonu kalemizde gol olarak görüyoruz. Demek neymiş, 2 oyuncu bizim için çok mu çok önemliymiş. Gerisi mi? Bana göre teferruattan başka bir şey değil.