Dört mevsim gibi maç

 

Kadrolara baktığımızda, rakibin kağıt üstünde bizden daha fazla ekstra oyuncuya sahip olduğunu söyleyebiliriz. Nitekim maça da onlar iyi başladı. Biz ise önceki maçlara göre hem durgun hem de isteksiz bir görüntü verdik. Konuk takımın duran toptan attığı gol sonrası adeta yoğun bakımdan çıkmış gibi tepki vermeye başladık. Bunun akabinde, ilk yarı bitmeden bulduğumuz penaltı golüyle beraberliği sağladık. İlk yarıda ne oyun ne de pozisyon anlamında üstün olan taraf bizdik. Ancak soyunma odasına geride gitmememiz bizim için moral oldu.

 

İKİNCİ YARI VE GOLLER

 

İkinci yarı başladığında yine Erzincan, sahada daha iyi görünen taraftı. Girdikleri pozisyonlardan sonuç alamayınca teknik heyetimizin yaptığı Alican - Mustafa Tetik değişikliği işe yaradı. Mustafa Mete, orta alanda üç kişiyi oyundan düşürerek İbrahim Can’a müthiş bir pas attı. İbrahim Can’ın final pasında Fatih’in klas vuruşu bir anda ibreyi bize döndürdü.

 

Yediği golün etkisini üzerinden atmaya çalışan rakibin bu durgunluğunda, bu defa Batuhan’ın ince ara pasında maçın adamı İbrahim Can, skoru 3-1’e getirdi. Artık “Maç bitti.” moduna girmiştik ki bu kez korku tüneline girdik. Rakibin uzaktan attığı golle umutlanması ve ardından kalecimiz Egemen’in kırmızı kart görmesi, kabus dakikalarının başlamasına neden oldu.

 

SON DAKİKALARDA YÜREKLER AĞZA GELDİ

 

Yedek kaleci genç Yusuf’un oyuna girişi başta kendisi olmak üzere bizim için de oldukça stresliydi. Hele ki son dakikada rakibin kafa vuruşunu çıkarması, Yusuf’un güven kazanması açısından önemliydi.

 

Sonuç olarak, rakibin iki topu direkten döndü ve kaçırdığı birçok pozisyon oldu. Belki sahada rakipten çok daha iyi bir oyun sergilemedik ama gerçek şu ki yakaladığımız pozisyonları gole çevirdik ve 3 puanı hanemize yazdırdık. Bana göre ne alt sıralarla ne de üst sıralarla çok ilgimiz var. Ama ne diyelim, bakalım bu rüzgar bizi nerelere götürecek…