İnegöl'e artık bir hikâye yazılması şart

256 bin nüfuslu İnegöl, 40 ilden büyük İnegöl, ihracat fazlası veren İnegöl,    bunlar saymakla bitmez ama şuan herkes huzursuz ekonomi daralmış sanayide herkes düşünceli. 

Bir şehrin ekonomisi sadece mobilyaya entegre edilince, mobilyada oluşabilecek en ufak dalgalanma bütün şehiri dolaylı yada dolaysız yoldan etkiliye biliyor.

İnegöl’de tarım günden güne azalmakta, aslında İnegöl bir tarım kenti de ama İnegöl enerjisin tam manasıyla tarıma da verememiş. İnegöl bir turizm kenti ama biz kendi içimizde cevherleri çıkaramamışız hikâyemizi yazamamışız. 

Osmanlı’nın kuruluşuna tanıklık etmiş, sınırları içerisinde siperlerin, kalelerin, Osmanlı dönemine ait olan bir darphanenin olduğu bir şehir ama tarih turizmden elde ettiği pay neredeyse sıfır.

Sağlık turizmi için Oylat bulunmaz bir nimet, doğa turizmi için dostum projesi hazırda elimizde var. Peki, artık neyi bekliyoruz? Elimizde bu kadar materyaller varken bu şehirde bir hikâye yazılması gerekmiyor mu?

Diriliş dizisi sonrası tarih turizminden payını artıran bir Söğüt var yanı başımızda. Elimizde bu kadar malzeme varken hala bir sonuca varamamak birazda bizim ayıbımız olsa gerek.  

Sonuç olarak insanları İnegöl’e çekmeyi başarabilirsek, bu mobilyamıza da tarımımıza da artı bir değer katacaktır. 

300 bin nüfusa dayanmış bir İnegöl’ün ekonomisi sadece mobilya sanayisi ile büyüyemez. Bacasız sanayiye kafa yormamız şart.