Sezonun ilk deplasmanında Altınordu karşısında mağlup olan İnegölspor, son deplasmanda da Adana FK karşısında kaybederek ligi mağlubiyetle kapatmış oldu. Sezon içinde 4 teknik direktör ile çalışan ve 38 puanla ligi 13. sırada tamamlayan bordo-beyazlılarda, maalesef koca sezon saha içinden çok saha dışında yaşananlar konuşuldu. Ama atlamayalım, saha içinde özellikle bazı karşılaşmalarda iyi oynadık, bazılarında ise yerlerde süründük.
Ligde kalmayı garantiledikten sonra biraz daha az oynama imkânı bulan oyunculara şans verdik ki bana göre doğru bir karardı. Adana FK maçı da bunun sonuncusuydu. Sadece 3-4 oyuncu dışında çoğu futbolcumuz ya ilk kez ya da en fazla üçüncü kez sahada yer alıyordu. Bu nedenle bana göre Adana deplasmanında alınan mağlubiyetin ne vebali ne de günahı var. Zaten maçın 15. dakikasında yediğimiz 3 gol, bizim sonumuzu belirlemiş oldu. Rakip baktı ki bizde bir abondane durumu var, onlar da peş peşe değişikliklerle bize yakın bir futbol anlayışına girdiler. Ancak yediğimiz 3 golde de inanılmaz bireysel hatalar yaptık; belki oyun planına sadık kalsaydık erken goller de gelmeyecekti, o da ayrı bir konu.
Maçın son bölümlerinde risk aldık, Hasan Ali ve Eşref'in golleriyle bir hayale kapıldık fakat gücümüz yetmedi. İşin neticesinde favori olmadığımız ama "Ya tutarsa?" düşüncesiyle gittiğimiz güney deplasmanında yenilmiş olduk. Bu sezonda maalesef ne umduğumuzu ne de aradığımızı bulmuş olduk. Ancak bulunduğumuz kongre sürecinde yaşanan sessizlik, sezon içinde yaşadığımız problemlerden daha büyük bir dert olacak gibi duruyor.
