Sesimi duyan var mı?

Ülke olarak büyük bir afetler silsilesi atlatıyoruz, devlet millet el ele vererek bu zor günleri atlatacağız. Bundan yana hiç şüphem yok. Bu aziz millet kendine ne zaman görev düştü ise fazlasını yaptı, yapmaya da devam ediyor.

Mesele, deprem sonrası yardım yapmak olmaktan çıksın artık. Mesele deprem olmadan depreme hazırlıklı olmakta.

Ne yazık ki bizim deprem için yaptığımız tüm hazırlıklar dostlar alışverişte görsün şeklinde. Çabuk unutan bir milletiz, bugün yoğun duygularla depremi yaşıyoruz 3-4 ay sonra belki de gündemimizde farklı konular ile uğraş vereceğiz.

İşte konu sıcakken birkaç soru sormak isterim. İnegöl depreme hazır mı? Hazırsa ne kadar hazır? İnegöl’ün zemini ne durumda, kaç yapı 99 öncesi, kaç yapının yıkılması kaç yapının güçlendirilmesi gerekiyor. Bu sorular cevapsız olarak kaldığı sürece depreme hazır değiliz demektir.

İnegöl birinci dereceden deprem bölgesi ve zemini düşük kalitede olan ovaya kurulmuş bir şehir. Bunu neden vurgulayarak söylüyorum. Deprem sonrası Hatay’a gitmiş ve Antakya’yı görmüş biri olarak yazıyorum. Hatay’ın durumu da aynı İnegöl gibi. Şehir bir merkezde ve ovaya kurulmuş tek farkımız yada İnegöl olarak tek artımız yüksek katlı binaların çok fazla olmaması.

Artık İnegöl’de herkes şapkasını başının önüne koyma vakti geldi ve geçiyor bile. Yoksa enkazın altında ya da üstünde daha çok “Sesimi duyan var mı?” diye bağıracağız.